Kruip door, sluip door *)
door Ad Vos, technisch voorzitter VNK 

Het is in ons vak geen onbekend begrip. Kruip door, sluip door is een spelletje van ruim een eeuw oud dat kinderen uitdaagt om over en door hindernissen en obstakels hun doel te bereiken. Spannend en leuk om te doen, kinderen gaan er niet voor niets helemaal in op.  

Kruip door, sluip door is helaas ook nog steeds actueel als je het goede wilt doen voor kinderen. Er zijn allerlei hindernissen en obstakels die het je lastig maken, in de kinderopvang, de jeugdzorg en het onderwijs. Over wat dat goede precies is zijn de meningen, al dan niet ter zake kundig, verdeeld. Maar je kunt zeggen dat het gewoon goed is als kinderen zich veilig, niet alleen en gelukkig voelen, als ze goed verzorgd worden en in een omgeving zijn die hen uitdaagt in hun ontwikkeling. Dat heeft veel weg van de universele rechten van het kind en daarover zijn we het grosso modo allemaal eens. Tel daar alle metadata uit wetenschappelijke onderzoeken bij op die keer op keer aantonen dat investeren in jonge kinderen loont en dan ligt het voor de hand wat het van ons vraagt om het goede te doen voor kinderen. En toch lukt dat niet. Met dank aan alle hindernissen en obstakels die ervoor zorgen dat het steeds maar weer voelt als kruip door, sluip door.  

Welke dat zijn?
Niet uitputtend, maar om een beeld te schetsen noem ik er een paar:

• professionals,
• maar ook bestuurders, op de automatische piloot die nadat ze zijn opgeleid blijven bij die stiel, die onbekend zijn met ontwikkelingen en maatschappelijke trends of die welwillend, maar niet in staat zijn iets nieuws aan te gaan.
• Maar ook bescherming van eigen (sectorale) belangen,
• winsten en (markt)posities,
• andere prioritering van beleid,
  gebrek aan visie,
• wel willen, maar stuiten op tegenwerkende leidinggevenden,
• bestuurders,
• medewerkers,
• ouders,
• gemeente, noem maar op.
• En niet te vergeten politieke hindernissen en obstakels, variërend van gebrek aan visie, andere prioriteiten en/of belangen en blindheid voor ontwikkelingen tot partijbelangen, coalitieafspraken, geld en gebrek aan daadkracht.Een helaas sprekend voorbeeld is het recente politieke tumult rond de mishandeling van het Vlaardingse meisje. “Dit moet anders, dit moet beter, dit mag niet meer gebeuren.“
  Bij het meisje van Nulde in 2001 en het Maasmeisje in 2006 klonk ook “Dit moet anders, dit moet beter, dit mag niet meer gebeuren.” Van politieke retoriek hoeven kwetsbare kinderen het niet te hebben als die niet hand in hand gaat met daadwerkelijk actie. Woorden zijn zo uitgesproken, daden maken het verschil. Van een andere orde, maar ook belemmerend is dat diezelfde politiek voor werkende ouders 96% van de kinderopvangkosten wil vergoeden. Waarom geen 100% en vooral waarom nog steeds die arbeidseis? Onnodige obstakels die kinderopvang en onderwijs als basisvoorziening en daarmee gelijke kansen voor alle kinderen hinderlijk in de weg staan. Dat alles roept de vraag op of kinderen er eigenlijk wel toe doen in de volwassen wereld. Denken we niet te gemakkelijk dat zij vanzelf groeien en vast wel goed terechtkomen? Wat ook speelt is dat ‘return on investment’ in kinderen we niet op de korte termijn zien. Dus gaat geld naar direct meetbare zaken, zodat met een goed gevoel verantwoording kan worden afgelegd. 

Gelukkig is er hoop.
Er zijn kantelaars, voorlopers, lefhebbers, visierijke professionals die kruip door, sluip door, meestal tegen de stroom in, doorzetten om het goede voor kinderen te realiseren. Zij zoeken en vinden zo wegen en paden om een rijke nieuwe omgeving te organiseren waarin kinderen zich vrijuit kunnen ontwikkelen. Om gelijke kansen te creëren en kinderen uit te dagen in al hun kwaliteiten en talenten. In de kinderopvang en onderwijs zijn veel organisaties die daarvoor het voortouw hebben genomen met een intensieve samenwerking of integratie. Die niet gaan voor de winst, voor de aandeelhouders of voor het zo duur mogelijk doorverkopen, maar louter en alleen vanuit maatschappelijk oogpunt en in het belang van kindontwikkeling bezig zijn. Ondanks alle hindernissen en obstakels, die dagelijks nopen tot kruip door, sluip door.  

Dat moet anders en dat kan anders.
Mijn oproep aan de politiek en de overheid luidt: heb het lef om samen met deze organisaties de stap naar een basisvoorziening te zetten en laat eindelijk het echte werk beginnen. Dan hoeven we onze tijd niet meer te verspillen aan hindernissen en obstakels. Kruip door, sluip door wordt dan weer uitsluitend een spannend en leuk kinderspel en wij kunnen met elkaar alle energie steken in het realiseren van een nieuwe ontwikkelomgeving voor 0- tot 13-jarigen. Want daar hebben kinderen recht op!

‘Samenwerken aan DE nieuwe wereld van opvang & onderwijs’🍀

*) Woordenboek van Populair Taalgebruik: (eind 19e eeuw) (van een route of weg) kronkelig. Oorspr. de titel van een kinderspel met hindernissen.